Lina
(féminin)Line
"Ne tròbi pas enlòc (ni a Isolina, ni a Catalina, ni a Belina...) suu site la proposicion de "Lina" com prenom feminin.
Que lei capvath los sites francés que (com lo son equivalent francés "Line"), qu’ei un diminutiu qui pòt estar restacat a un aute prenom (Adèla/Adelina, sustot, mes un hèish d’autes tanben), mes que sembla d’estar considerat com un prenom en si-medish, a mei anar mei.
E saberetz se i avo ua "Senta Lina" quauque còp ?
Que l’agrada mei "Lina" (pr. "Linà") a la hemna, que "Line" (a la francesa). E jo que’m disi que, en hicar l’accent tonic suu "i", ne s’i enten pas tròp si lo -a atòne ei prononciat a l’occitana o com en tota auta lenga romana.
De mei, qu’ei un prenom atestat, chic emplegat peu moment (que’m brembi totun d’ua cèrta "Tatà Lina", vesia deus mens cosins de Corrèsa), qui poderé estar batlèu pro de mòda.
Que soa pròche de "Nina" qui ns’aimam hèra tanben. Que’n pensatz vosautes ?
Mercés peus vòstes avis.
PS : excusatz-me d’escriver hens aquesta rubrica "gran de sau", mes lo men comentari n’esto pas pres en compte hens la rubrica "Proposicion de prenom"."
[Joan Breç]