Qu’ey abut lou plasèr de troubar sou sit Gasconha-Diuvivant (rubrique Traditions Chansons) ue bersioun gascoune de "la Dacquoise".

Aci-debath lou texte d’aquère bersioun.

Qu’i ey cambiat aquo :

– "aymi" au loc de "ayni" e "peous" au loc de "pecus", qui èren fautes de transcripcioun.

– "Daquése" au loc de "Dacquoise" pr’amour que ne cau pas trop "patoeseyar" !

– "Lou soun èrt..." au loc de "Soun airt mystérious" : que paresh coërent dab "Lous souns pots". E l’ortografe "airt" que’m paresh trop "patoesante". Sabi pas, meme, si cau guardar lo "t" a "èrt", qui toutun correspoun a ue gascounizacioun deu mot francés "air=apparence".

– quauques punts de grafie ou autes causotes. Poudetz coumparar dab la bersiou troubade sus Gasconha-Diuvivant, qu’ey boutade a la fin.

Ah ! Moun Diou, coum é bè-ère
La Daquése à l’oueilh blu
Coan orb la sou perpère
Hè grans esclats, ségu !
Qu’aymi lou soun arrise
Lou soun èrt mystérious
E lous souns pots oun glisse
L’amou téndre é gaouyous (bis)

[Refrain/arrepic]
Aygues hort baléntes dé l’Adou
Bous qui passatz tan biste pér toustém
Gouardats sou ribatje mies amous
Gouardats mies amous, toustém, toustém

E sou spale é mey blanque
Qué la néou dou gran céou,
Coan s’abance laouyère,
Lou port, coum é gracious,
La tèste énribanade
Lous péous cap bat lou cot
Qué’n hèn coum un beth andyou
Qui part pér s’émboula (bis)

[Refrain/arrepic]

Qué bouri, pér mi amne,
Coum sé dits un sécrét
Haou sabé ço qué pénsi
En cap é cap lou sé.
Mé, t’at dise né gaousi
ço qu’attén lou mégn pot !
E chéns fin la mie péne
Qué m’éstaréch lou co ! (bis)

[Refrain/arrepic]

E adara, en grafia occitana alibertina !

Ah ! Mon Diu, com é bè-èra
La Daquesa à l’oelh blu
Quan òrb la soa perpèra
Hè grans esclats, segur !
Qu’aimi lo son arríser
Lo son èrt misteriós
E los sons pòts on glissa
L’amor tendre e gaujós (bis)

[Refrain/arrepic]
Aigas hòrt valentas de l’Ador
Vos qui passatz tan viste per tostemps
Guardatz suu ribatge mias amors
Guardatz mias amors, tostemps, tostemps

E soa ’spala ei mei blanca
Que la nèu deu gran cèu,
Quan s’avança laugèra,
Lo pòrt, com ei graciós,
La tèsta enribanada
Los peus capvath lo còth
Que’n hèn com un beth anjo
Qui part per s’envolar (bis)

[Refrain/arrepic]

Qué vorrí, per mia amna,
Com se ditz un secret
Ha’u saber çò que pensi
En cap e cap lo ser.
Mé, t’ac díser ne gausi
ço qu’aten lo men pòt !
E shens fin la mia pena
Que m’estareish lo còr ! (bis)

[Refrain/arrepic]

Texte avant mes modifications et corrections

, donc tel qu’il figurait ou figure toujours sur gasconha.diuvivant.free.fr :

Ah ! Moun Diou, coum é bè-ère
La Dacquoise à l’oueil blu
Coan orb lé sou perpère
Hè grans esclats, ségu !
Qu’ayni lou soun arrise
Soun airt mystérious
E lous souns pots oun glisse
L’amou téndre é gaouyous (bis)

Qué bouri, pér mi amne,
Coum sé dits un sécrét
Haou sabé ço qué pénsi
En cap é cap lou sé.
Mé, t’at dise né gaousi
ço qu’attén lou mégn pot !
E chéns fin la mis péne
Qué m’éstaréch lou co ! (bis)