"Que m’agradriá hèr conèisher un arrivet (petit arriu) que passa a, e sonque a, Montauban de Luishon, devarant des estives de Santa Cristina e Herran, passat eth bosc vesiau deth viladge ("forêt domaniale").
Aqueste arriu n’ei pas mencionat soent sus eres mapes e son nom que s’en va a estar desbrembat se nosauti deth viladge e seguishem a guardar per nosauti sonque.
Un "canseth" que pòt estar "une ridelle" en francés mes non vesi pas tròp s’ei ligat.
Es aujòus que l’escrivèn atau : "canséch" o "cansétch".
Arribat ena lana (laneta) que’s geta ena Pica, nesta o gave principau dera vath de Luishon, que s’en va hèr bera era Garona mes capvath.
Que cor d’Est en Oèst e copa era Pica que cor cap ath Nòrd (se’s dise "capvath" en gascon n’ei pas tad arren) coma toti es gaves.
Eres aigues sues que son a còps derivades enta alimentar es peisheders (vaques) de part e d’aute, mes tanben uèi era estable de goèlhes, situada a man esquèrra sus era foto, en un prat aperat "prat des avets" (bizarrement traduit en français par "pré de l’aouès").
A man dreta que’s ved era murralha deth cargader.

Se’s pòt créder aqueth arrivet tot inocent mes be’s cau hidar des aigarades sues que emportèn tot mantuns còps en préner era carrèra dera Santeta e devarant eth viladge que n’ei que penent."